Obróbki koszy
Kosze to miejsca styczne między połaciami, łączącymi się pod kątem mniejszym od 180° (mierząc od zewnątrz budynku). Kształt ich obróbek pokazano na rysunku poniżej. Przez kosze spływa woda z przylegających części dachu. Elementy przeznaczone na wyłożenie kosza przygotowuje się przed położeniem na dach, łącząc wszystkie potrzebne arkusze na rąbki podwójne, zagięte zgodnie z kierunkiem spływu wody. Prace montażowe należy wykonać niezwykle starannie. Łączenie arkuszy blach kosza z pokryciem połaci należy wykonywać za pomocą arkuszy pośrednich, ułożonych równolegle do okapu, na rąbki podwójne leżące, zwinięte do środka kosza. Rąbki lub zwoje pionowe pokrycia połaci nie powinny dochodzić do rąbków koszy. Układanie pasa koszowego rozpoczyna się do okapu w kierunku kalenicy. Po rozłożeniu blachy dopasowuje się ją do wypukłości i wklęsłości kosza. Górną krawędź pasa ścina się według kształtu kalenicy, a dolną – przylegającą do rynny – równolegle do okapu.

Obróbki murów ogniochronnych, balustrad i attyk
Mury ogniochronne o wysokości do 0,5 m trzeba szczelnie pokryć blachą z obydwu stron i z wierzchu, wyższe – tylko z wierzchu, attyki, balustrady, mury szczytowe i pulpitowe – z wierzchu i od strony dachu. Przy kryciu tylko górnych części muru, krawędzie blachy zagina się na zwoje lub kapinosy (jak na brzegu okapu). Blachę przywiązuje się drutem do gwoździ wbitych w spoiny muru lub kołków wstrzelonych w beton ścian monolitycznych. Jeden koniec drutu okręca się na gwoździu lub kołku, drugi przepuszcza przez otwór w blasze i przylutowuje kapkami, wykonanymi z tej samej blachy co obróbka. Pokrycie można też umocować żabkami wsuniętymi w zagiętą krawędź blachy i przybitymi do muru. Pokrycie wierzchu muru szczytowego, pulpitowego lub attyki wykańcza się odbojem pionowym i okapnikiem albo okapnikiem ze wzmacniająca blachą usztywniającą. Okapnik mocuje się drutem do gwoździ lub kołków, jak w murach ogniochronnych. Poszczególne odcinki blach, zabezpieczające mury ogniochronne, szczytowe lub puliptowe, łączy się na zakład z przylutowaniem.

Obróbki kominów
Tworzą je kołnierze z blachy, wykonane po to, aby ochronić kominy przed spływającą  po dachu wodą deszczową i zakryć szczeliny między kominem a podkładem pokrycia. Kołnierze przygotowuje się na podstawie dokładnego obmiaru wykonanych kominów. Polega to na wycięciu prostokątnych pasów blachy o szerokości ok. 40 cm i zagięciu ich pod kątem, jaki tworzy komin z połacią dachu, przez którą przechodzi. Gotowe kołnierze zwykle łączy się na dachu na zakład i lutuje – gdy są wykonywane z blachy cynkowej, albo na rąbki podwójne – gdy obróbka jest z blachy stalowej. W przypadku krycia dachu blachą wykonuje się zagięcia brzegów boków kołnierza przylegających do połaci, aby połączyć go z sąsiednimi arkuszami blachy pokrycia za pomocą rąbków podwójnych. Podobne zagięcia na rąbki leżące stosuje się również w obróbkach kominów do dachów pokrytych dachówką iblachą falistą. Na połaciach o nachyleniu przekraczającym 30° za kominami powinno się instalować odboje (kozubki na rysunku obok). Chronią one tył komina przed strugą wody deszczowej, zmuszając ją do ominięcia komina. Ta obróbka jest bardzo istotna, ale niechętnie stosowana przez dekarzy z uwagi na jej pracochłonność.

Obróbki okien połaciowych i wyłazów
Są to kołnierze z blachy ocynkowanej lub cynkowej. W obróbce okna świetlikowego w dachu pokrytym dachówką części kołnierza, które wychodzą na połać dachową od strony kalenicy i z boków, zakańcza się rąbkami wywiniętymi do góry. Opiera się na nich przyległe do okna rzędy dachówek lub płytek. Od strony okapu nakłada się na pokrycie dachowe kołnierz czołowy (fartuch). Poszczególne części kołnierza, tj. cztery pasy blachy: górny, boczne i czołowy, łączy się ze sobą na dachu na zakład (na rąbki leżące pojedyncze albo podwójne) i lutuje. Obróbka okien dachowych w przypadku krycia dachu blachą jest podobna jak przy dachówkach. Blachy kołnierza łączy się z blachami pokrycia na uprzednio przygotowane rąbki lub zakłady lutowane. Pokrywę wyłazu obija się blachą cynkową lub ocynkowaną. Wokół jego obramowania przymocowuje się listwę o przekroju trójkątnym, a całość wykłada blachą cynkową lub ocynkowaną, tworząc rodzaj kołnierza zalutowanego w narożach. Dolną krawędź kołnierza łączy się na lutowany zakład lub na rąbki leżące. Górne krawędzie wykładziny blaszanej zagina się na szerokość około 50 mm do wewnątrz wyłazu i przybija gwoździami papowymi do wierzchu ramy wyłazu w odstępach około 10 cm. Dolne krawędzie kołnierza łączy się z połacią dachu na lutowany zakład lubrąbki leżące. Jeżeli pokrycie jest wykonane, to obudowę wyłazu obrabia się blachą, tak jak kołnierz wokół komina.

Obróbki wywietrzników
Na uszczelnienia przejść wywietrzników przez pokrycie dachowe stosuje się obróbki w postaci przygotowywanych w warsztacie kołnierzy blaszanych. Górny brzeg kołnierza powinien być przylutowany do wywietrznika, natomiast dolny – odgięty na szerokość 5-10 cm – do blach pokrycia dachowego. Jeżeli pokrycie nie jest blaszane, to należy zastosować dodatkową podkładkę z blachy stalowej ocynkowanej ułożonej w płaszczyźnie połaci dachowej. Kształt podkładki powinien być dostosowany do rodzaju pokrycia dachu. Podkładkę połączoną
z kołnierzem na lutowany zakład, od strony kalenicy wpuszcza się pod pokrycie, np. pod dachówkę, a od strony okapu wykłada się na pokrycie.